-
1 język spustowy
спусково́й крючо́к -
2 język
сущ.• ежик• язык* * *,\języku язык;czubek \języka кончик языка; \język obcy, ojczysty иностранный, родной язык; w jakim \języku? на каком языке?; ● \język spustowy спусковой крючок; być ciętym w \języku быть острым на язык; zasięgnąć \języka разузнать, разведать; strzępić (zdzierać) \język трепать языком; ugryźć (ukąsić) się w \język прикусить язык; trzymać \język za zębami держать язык за зубами;
\język kołkiem staje, \język kołowacieje komuś язык прилип к гортани у кого-л.* * *мязы́кczubek języka — ко́нчик языка́
język obcy, ojczysty — иностра́нный, родно́й язы́к
- być ciętym w języku - ukąsić się w językw jakim języku? — на како́м языке́?
- trzymać język za zębami
- język kołkiem staje
- język kołowacieje komuś -
3 spustowy
прил.• спусковой* * *прил. om spust;język \spustowy спусковой крючок; собачка; otwór \spustowy выпускное отверстие
* * *прил. от spustjęzyk spustowy спусково́й крючо́к; соба́чкаotwór spustowy — выпускно́е отве́рстие
См. также в других словарях:
język — m III, D. a, N. językkiem; lm M. i 1. «narząd w jamie ustnej, składający się z elastycznych mięśni, pokryty błoną śluzową, mieszczący narządy smaku, biorący udział w ssaniu, żuciu i połykaniu pokarmów; u ludzi ponadto jeden z najważniejszych… … Słownik języka polskiego
spustowy — 1. «odnoszący się do spustu, będący spustem, języczkiem przytrzymującym jakiś mechanizm» Język spustowy rewolweru. 2. «służący do całkowitego lub częściowego opróżniania zbiornika z cieczy, do spuszczania ciekłego produktu lub półproduktu z pieca … Słownik języka polskiego
kabłąk — m III, D. a, N. kabłąkkiem; lm M. i 1. «zakrzywienie, wygięcie w łuk, w półkole; przedmiot zakrzywiony, wygięty w łuk; pałąk» Plecy zgięte w kabłąk. Zgiąć się, wygiąć się w kabłąk. 2. techn. «element konstrukcyjny zwykle w kształcie pręta… … Słownik języka polskiego
odciągnąć — dk Va, odciągnąćnę, odciągnąćniesz, odciągnąćnij, odciągnąćnął, nęła, odciągnąćnęli, odciągnąćnięty, odciągnąćnąwszy odciągać ndk I, odciągnąćam, odciągnąćasz, odciągnąćają, odciągnąćaj, odciągnąćał, odciągnąćany 1. «ciągnąc przesunąć coś (kogoś) … Słownik języka polskiego